空白之書

--S. Rukiah (1927-1996)，羅浩原 譯

當我們要分離的時候

你將拿出一千頁的空白之書

用懇求的眼神

你灼灼目光溫柔地說：

「我會全程陪伴妳的人生

以花開朵朵的筆墨字跡

填滿這一千張頁面」

我將離開你寂靜的家

我將在早晨太陽下唱著歌走開

我們再次碰面的時候

我將隨著夜風而來

敲響你的家門

窺見門內：

你沉靜地在一盞燈下

一道光中

用手掏出以前那本書懇求

我顫抖著

你一頁頁逐一翻開

我投降了！只見你手中的書

一片空白全無內容

只有死掉的線與幾近褪色的條紋，

全無意涵

一如往常：

用懇請的眼神

你灼灼目光溫柔地說：

究竟為何

這些死掉的線條全無所用呢！

Buku Kosong

--S. Rukiah

Sewaktu kita mau berpisah

Kau berikan dulu buku kosong seribu lembar

Dengan mata jang meminta,

Sinarmu lunak berkata:

Masukkan semua isi hidupmu

penuhi ini lembaran kertas seribu

dengan tinta dan tulisan berbunga-bunga

Kutinggalkan rumahmu sunji,

aku berdjalan dinjanjikan matari pagi.

Sewaktu kita berdjumpa pula,

aku datang diiringkan angin malam.

Kuketuk pintu rumahmu,

tampak didalam :

Engkau tenang berdua dengan pelita,

bertjahaja satu !

Tanganmu mengulur meminta buku jang dulu!

Aku gemetar,

Kau buka selembar demi selembar.

aku tunduk ! ditanganmu buku nampak

kosong merata tiada isi

hanja garis mati dan tjoretan hampir pudar,

tak berarti !

Seperti biasa :

Dengan mata jang meminta.

Sinarmu lunak berkata-kata:

Buat apa

Ini garis-garis mati tiada guna!

S. Rukiah, Tandus, Jakarta: Balai Pustaka, 1952. p.14.